Günümüz insanının aşırı derecede maddi değerlere yönelmesi, doğadan uzaklaşması, sağlık ve diğer pek çok problemin artmasına yol açmıştır. Bunların çözümüyse yanlışların kaynağına inmek yerine, çoğu zaman yüzeysel ve gene maddi düzeyden sağlanmaya çalışılmaktadır. Oysa insanoğlu mükemmel bir yaratıktır, doğru bilgiyle, gereksiz olan pek çok acıdan, hastalıktan kurtulabilir.
Adını nasıl koyarsak koyalım şurası kesin ki bizi organize eden kozmik bir sistem söz konusudur. Farklı zaman dilimi ve kültürlere göre bu kozmik sisteme değişik isimler verilmiş; makrokozmos, doğa yasaları, Tanrı vb gibi. Adını ne koyarsak koyalım, hiç önemli değil. Biz bu sistemin bir parçasıyız. Hiçbir öz, kendi parçasının acı çekmesini istemez; yani hiçbir insanoğlu acı çekmek için yaratılmamıştır. Maharishi, “Yaşamın doğası mutluluktur” der. Mutlu olma potansiyeli insanın doğasında mevcuttur. Ancak bizler yanlış seçimlerimiz ve bilgi eksikliğinden dolayı bütünün bir parçası olduğumuzu unutuyor ve doğa yasalarıyla uyum içinde yaşamaktan uzaklaşıyoruz. İnsanoğlu olarak özden kopuyoruz. Örneğin, İstanbul gibi insanların iç içe yaşadığı büyük kentlerde hastalık, yoksulluk, iyi beslenememe gibi nedenlerle mutsuz olan ve etrafına mutsuzluk yayan pek çok insan söz konusuyken, biz kendimizi mutlu etmek için gerekli olan şartların çoğunu gerçekleştiriyor olsak bile, ortamda bulunan negativite, bizim pozitif enerjimizin büyük bir bölümünü sıfırlamaktadır. O halde en yakınlarımızdan başlayarak tüm insanlar ve canlıların mutluluğunu dikkate almalıyız. En azından başkalarının mutluluk ve mutsuzluğunun bizi etkilediğini bilmemiz bile çok önemli bir adımdır.
Burada bütün olarak doğa, evren söz konusudur. Çünkü doğayı düşüncesizce ve acımasızca tahrip ederek, bu gezegen üstünde yaşama hakkı olan diğer canlıları yok etmenin faturasını yavaş yavaş ödemeye başladık. Pek çok acıya yol açan hastalıkların artış göstermesi, ekolojik dengesini bozduğumuz doğanın bizden intikam alması değil midir?
