Kendini gözle ve kim olduğunu bul!
Dünya düşlediğin gibidir, bir aynadır. Dışarıda dünyanı bulursun, kendi kurduğun, düşlediğin dünya. Dışarıda kendini bulacaksın. Git ve kim olduğunu gör!
Bağlarından kurtul. Kendini özgür kıl. Katılaşma, direnme. Kabullen! Kim olduğunla bilinçli olarak yüzleşmeye razı ol. Başkalarında kendi çıkarlarını kollayışını, yalanlarını ve bilgisizliğini bulmaya razı ol… Değiş! Böylece dünya da değişecektir! Kendini öldürüyor, aldatıyor, yağmalıyorsun. Başka ne bulabilir, kendinden başka kiminle karşılaşabilirsin ki?
Berbat bir dünya yaratıyorsun, ardından kendi yarattığın şeyden, kendi eserinden dehşete düşüyorsun. Dünyanın nesnel olduğunu düşünüyorsun. Dünya, onu düşlediğin gibidir. Git, o dünyaya gir ve kendini gör. İçinde taşıdığın yoksullarla, zorbalarla, toplum dışına atılmışlarla tanış. Sabahtan akşama dek yarattığın tüm süprüntüleri kabullen. Bundan kaçma, sakın hiçbir şeyi suçlama. Kendini dünyaya bırak. Git ve yarattığın şeyi, o müsamahasız, cahil, ölü dünyayı içten bir biçimde kabullen.
Bağlarından kurtul. Direnme. Dünyanın akıp yoluna girdiğini göreceksin. Kabullen!
Şimdiye dek bağdaşamayıp, karşı çıktığını düşündüğün şeyi, yüreğinde uyum içine sok.
Kişinin kudreti, kendine sahip olmakta ve bir o kadar da kendisine teslim olmasında yatar.
Teslim olmak ve sahip olmak, kişinin her yaptığı şeyde bulunması gereken temel unsurlardır. Uyumluluk en büyük güçtür. Bununla zayıf ve yenik bir adamın teslim olmasını değil, kendine sahip, dünyayı dize getiren bir adamı kastediyorum.
Benim yanımda hem teslim olmayı, hem de sahip olmayı öğreneceksin.
Benimleyken kağıt ve kalemin olacak, bunu sakin unutma.
Kağıt ve kalem kurtuluşun olacak. Sözlerimi yaz, çünkü onları anımsamanın tek yolu bu.
Yaz! Bu, varlığının dağılmış kalıntılarını bir araya toparlamanın tek yolu.
