Psikiyatride iyileşme, çoğu zaman yeniden bulunmuş kendine saygı demektir. Üç neden, hastaların kendilerine saygılarını daha fazla dikkate alma olgusunu önemli hale getirir.
Her şeyden önce “bir psikiyatri hastası olmak” kendine saygıya yönelmiş ilk saldırıdır. İnsanlar, çok uzun bir süre psikiyatrik sorunlarından söz edemediler, çünkü akıl hastalıklarıyla ilgili olarak çok olumsuz bir toplumsal yargı söz konusuydu. Bu bir soyutlanma ve fazladan bir sıkıntı etkeni oldu. Bugün psikolojik sorunlar çok daha iyi biliniyor, hastalar çeşitli kuruluşlarda bir araya gelmekten ve çıkarlarını herkesin önünde savunmaktan çekinmiyorlar. Yeniden bulunmuş kendine saygı yolunda önemli bir gelişmedir bu.
İkincisi; psikopatolojik duyguların çoğu, kendine saygı sorunlarına bağlıdır.
Ve üçüncüsü; hekimler yavaş yavaş hastalarıyla daha saygılı ve eşitlikçi ilişkiler içine girmek zorundadırlar: genellikle bilgi ve güç hekimden yana olmuştur ve hasta hastalık hakkında açıklama yapılmamasını ve sorularının cevapsız kalmasını kabul etmek zorundaydı.
Günümüzde hastalar “sorumlu” olmak ve tedavide aktif rol almak istiyorlar, ama kendilerinin bulaşmasını istemedikleri hastalıkların kendilerini mahkum etmelerini artık kabul etmeyerek suçlu olmak istemiyorlar.
