Diş otu ya da meryemiye olarak da bilinen adaçayı (salvia officinalis), ballıbabagiller ailesindendir. Ülkemizde yaklaşık 90 farklı türde yetişen bu bitki, en çok Akdeniz bölgesini sever. Otsu ya da çalımsı türleri vardır. Yabani olarak da yetişir. Yaprakları gümüşi gri renkli, hoş kokuludur. Haziran, Temmuz aylarında pembe, mor, beyaz çiçekler açar.
İçindekiler
Yetiştirilmesi
Adaçayı yetiştirmek için ilkbaharda ya da sonbaharda tohumlarını küçük kaplara ekin. İlk filizlerini gördüğünüzde daha büyük bir saksıya ya da bahçeye taşıyın. Toprağının geçirgen olmasına özen gösterin. Adaçayı soğuğu sevmez. Güneşte mutlu olur. Onun dışında özel bir bakım istemez, kaprisi yoktur. Yapraklarını yazın, çiçeklenmeden hemen önce ya da sonbaharda toplayabilirsiniz.
Faydaları
Eski Mısırlılar bu bitkiyi doğurganlık, bereket, verimlilik amacıyla kullanmaktaydılar. Adaçayı yaprakları Anadolu’da da çok eskiden beri kullanılmaktadır. Adaçayı, sindirim sisteminin düzenli çalışmasını sağlar. Astıma iyi gelir. İdrar ve ter söktürücü özelliği vardır. Adaçayı, kuvvet verici ve uyarıcı etkisi nedeniyle tercih edilmektedir. Bunun yanı sıra bitkinin bakteri, mantar ve virüslerin oluşumuna karşı da tedavi edici özelliği bulunmaktadır. Doğal bir antibiyotiktir. Antiseptik etkisi de vardır. Kan temizleyici etkileri vardır. Yüksek tansiyonu düşürür, gece terlemelerini en aza indirir. Adaçayının hamilelik boyunca kullanılmaması tavsiye edilir. İçinde doğal fitoöstrojenlerin olması nedeniyle erkeklerin aşırı miktarda ve çok uzun süreli içmesi önerilmez.
Nasıl Kullanılır?
Adaçayının kuru yaprakları çay şeklinde tüketilebilir. Bir litre kaynar suya 20 gram adaçayı konulup 10 dakika demlenmesi beklenir, ardından süzülüp içilir. Ancak günde 1-2 fincan içilebilir. Daha fazlası zararlıdır. Yaprakları yemeklere koku ve lezzet vermek için de kullanılır. Banyo suyuna karıştırıp yıkanılırsa zindelik verir.
