Di’li geçmişten yılların bezginliğini sürükleyerek gelmiş ve ucundan zar zor yakalamışsanız şimdiki zamanı, ki yakalıyamamak, ya da yakaladıktan sonra uçurtma ipi gibi elinden kaçırmak da olası, biz yakaladığınızı varsayıyoruz, tek derdiniz olabilir sizin artık: gelecek zaman!
Gidin hemen kendinize mezar bakın, ucuz bir yerden aile kabristanı kapatın, demek istemiyorum. Gelecek zaman kavramınızı cenaze töreninizle sınırlamayın, orası zaten sizin tamamen di’li geçmiş konumuna erişiniz oluyor. Gelecek zaman, daha sek ve tranş limonlu bir deyişle, cenaze töreninize kadar önünüzde kalan süre ve bu süreyi değerlendireceğiniz güzergah.
Yaşantınızın geri kalan cek’li cak’lı bölümünde ne yapmak gerekli? Bugüne dek bildiğinizi okudunuz ve di’li geçmişinizi yaşadınız. Bu yaşadıklarınızı bir düşünün. Bunlar artık geçti, sizin önünüzde yaşanacak bir artık değer kaldı. Kimin ne zaman öleceği, en azından kendisi tarafından bilinmediğine göre, önünüzdeki süreyi de bilmiyorsunuz. Nasıl değerlendirmeli bu artık değer günleri? Daha önce yaptıklarımızı yaparak mı? Bence hayır, bu bir değerlendirme olmaz, di’li geçmişinizin kanıksanmış bir tekrarı, biteviyeliğinin uzantısı ve bir anlamda gelecek zaman kavramsızlığı da olabilir. Bugüne dek yaşadığınız gibi sürdürmeyi düşünüyorsanız yaşantınızı, sizin için gelecek zaman yok demektir. Para bozdururcasına şimdiki zamanı di’li geçmişe çevirerek gün tamamlıyorsunuz, bir şimdiki zaman müebbet mahkumu olarak.
Yarın sabah yepyeni bir yaşantıya mı başlayalım, diyeceksiniz. Deyin. Hatta başlayın.
Örneğin yarın sabah, her gün yapmaktan sinir olduğunuz şeyleri yapmayın. İşe gitmeyin. Gitmeyince, işin doğal stresi yanında, nasıl eve dönücem gibi bir stresi de ortadan kaldırmış bulunuyorsunuz. Yol parası denen masrafı sıfırlıyorsunuz. İşe gitmemenin sonucunda işten çıkarılmak söz konusu elbette, ancak bir gün gitmemeyi becerebilirseniz, öbür gün zaten kolay kolay gitmezsiniz o işe. Gitmediğiniz biricik gün, işe gitmenin saçmalığının bilincine ermişsinizdir. Bağımsızlığınızı ilan edebilirsiniz. Ancak aybaşında artık oradan maaş alamayacağınız gerçeğine de ufak ufak alıştırmanız gerekir kendinizi. Ama olsun, o maaşla yaşadığınız hayatı terk edip yeni bir hayata başlamıyor musunuz, bundan sonrası o maaşsız.
O maaşsız varolmanın hesaplarını yapmalısınız. Daha heyecanlı ve riskli olacak gelecek zamanınıza örneğin başka bir kentte başlayın. Bulunduğunuz kenti, tanıdıklarınızı, alışkanlıklarınızı orada bırakarak hızla terk edin. Binin bir otobüse başka bir kente gidin. Yeni insanlar tanıyın. Eskiden hiç yapmadığınız şeyler yapın.
Ben bu işleri hangi parayla yapıyorum gibisinden oyunbozanlık etmeyin, işe gitmeme kararını maaşı aldığınızın ertesi günü uygulamaya koyarsanız, cebinizde bir aylık bir sermaye var demektir. Hiç yaşamadığınız dört haftalık bir gelecek zaman.
Evet ama para bitince n’olucak, diye düşünüyorsanız, siz zaten işe gitmemeyi becerebilecek tip değilsiniz, öğütlerime kulak asmayın, çünkü çok renkli gelecek zamanlar düşlemek için biraz serseri olmak gerekiyor.
