Gerçek, girişi veya çıkışı olmayan engin uzay gibidir. Daha çok veya daha az hiçbir şey yoktur. Aptallar gözlerini kapatarak kendilerini sınırlarlar, fakat gerçek asla gizlenmez.
Bazıları başkalarının sözlerinde gerçeği kavramaya çalışarak derslere katılırlar.
Bazıları kitaplar toplar ve gerçeği kitaplardan kazarak çıkartmaya çalışır.
Hepsi yanılıyor.
Daha akıllı olan pek az insan bir içsel boşluğa ulaşmak çabasıyla meditasyon öğrenebilir. Onlar dış karmaşadan ziyade boşluğu seçerler, fakat bu da o aynı eski ikici hiledir.
Eğer gerçek bir Zen izdeşçisiyseniz, sadece düşünmemeyi düşünün. Orada hiçbir şey bilmezsiniz, fakat her şeyle birliktesinizdir. Bir seçim ya da tercih yoktur ve ikicilik kendiliğinden kaybolur.Fakat eğer hareketi kesip sessiz kalırsanız bu sessizlik hep devinim halindedir.
Eğer çocuklar gürültü yaparsa, onlara bağırarak azarlarsınız ve durum öncekinden beter olur. Sadece unutun ve gürültüyü duymazdan gelin, o zaman zihin huzuru kazanırsınız. Sevmenizi ve sevmemenizi unutursanız, bir olmayı şöyle bir görebilirsiniz.
Bu orta yolun dinginliği, içsel boşluktan oldukça farklıdır.
